Minamahal na Templo ng Diyos,

Itong Mensahe na ito ay walang limitasyon sa kapangyarihan. Ito’y ganap mismo sa Sarili Nito. Ito ang kahuli-hulihang Salita sa lahat ng mga bagay. Wala nang iba pa para sa Nobya kundi ang Tinig na iyon na narekord sa teyp. Ito ang napapanahon na pinagtibay na Mensahe ng Diyos. Ito ang ating Batayang-Ganap.

Tayo’y nasa ating paglalakbay patungo sa Pangakong Lupain, na pinangungunahan ng Espiritu Santo, ang Haliging Apoy. Ang ating Pagkaing Espirituwal ay inimbak na para sustinihan tayo sa ating paglalakbay. Lahat ng ating pangangailangan ay nailaan na.

Puspusang naghanda noon si David bago ang kanyang kamatayan ukol sa lahat ng bagay na kinakailangan para ipatayo ang bahay ng Panginoon. Iniutos Niya na kinakailangan na ito’y higit na kahanga-hanga, sa kabantugan, at sa kaluwalhatian, sa lahat na mga bansa.

Pagkatapos nangusap siya kay Solomon, at ibinigay sa kanya ang lahat ng inihanda niya para sa pagpapatayo ng Templo para sa Panginoon. Ibinigay niya sa kanya ang disenyo ng portiko, at ng mga bahay na nilalaman nun, ng mga kabang-yaman, ng itaas na mga silid, ng panloob na mga tanggapan, at ang dako ng luklukan ng awa.

Ibinigay niya sa kanya ang disenyo ng lahat na tinanggap niya sa pamamagitan ng espiritu, ukol sa mga dako sa bahay ng Panginoon. Lahat ng mga silid na nakapalibot, ng mga kabang-yaman ng bahay ng Diyos, at ng mga kabang-yaman ng mga nakatalagang bagay.

Ang tungkol din sa mga bahagi ng mga saserdote at mga Levita, at sa lahat ng gampanin ukol sa gawain sa bahay ng Panginoon. Ibinigay rin niya sa kanya ang lahat ng mga sisidlan ng gawain sa bahay ng Panginoon. Ginto at pilak para sa lahat ng mga kagamitan sa bawat uri ng gawain. Ang timbang ng ginto at pilak para sa bawat kandelero. Ginto at pilak para sa bawat dulang ng tinapay na handog, mga pang-ipit, mga mangkok, mga saro at mga palanggana.

At sa dambana ng kamangyan, ay gintong dalisay ayon sa timbang; at ginto sa anyo ng karo sa makatuwid baga’y ang mga querubin, na nakabuka ang mga pakpak, at lumililim sa kaban ng tipan ng PANGINOON.

Ang lahat ay inihanda na at inimbak para sa gusali. Walang bagay na kulang. Kinakailangan niyang sundin ang plano-ng-gusali nang eksakto para ipatayo ang Templo ng Panginoon.

Pero sa panahon natin ngayon, ang Diyos ay nagtatayo ng isa uling Templo, ang Kanyang Nobya. Ang Templo na ito ay hindi mawawasak, bagkus ay mabubuhay nang Walang Hanggan kasama Siya. Siya ay naghanda at nag-imbak nang masagana para sa lahat ng kinakailangan para itayo ang Kanyang bagong Templo.

Pagka-Diyos, Binhi Ng Serpiyente, Ang Pitumpung Sanlinggo Ni Daniel, Pitong Kapanahunan Ng Iglesya, Pitong Tatak, Ang Pagkilala Sa Iyong Araw, Pag-aasawa at Diborsyo, Ang Paghahayag Ng Diyos, Ang Tanda, Ang Batayang-Ganap, Mga Pinahiran, Espirituwal Na Pagkain, Si Cristo Ang Hiwaga, at daan-daan pang iba, na kinakailangan na sundin nang eksakto.

Kanyang inimbak na ang lahat na kailangan natin, anupa’t kailangan mismo natin na sundin ang plano nang eksakto, na hindi magbabago ng isang tuldok man o kudlit man.

Ngayon, ito ang sinasabi ko sa umagang ito, ay ang pag-iimbak ng Pagkain. Pag-iimbak ng Pagkain, para mayroon kayong makakain, para mayroon kayong mapagpistahan. Kunin Ito sa inyong mga teyp. Ilagay sa isang malamig na silid. Marahil, kapag ako ay nasa malayong malayo, ay maaalala n’yo pa rin na ang mga bagay na ito ay totoo. Maupo sa inyong silid at makinig. Naunawan n’yo? At ito ay Pagkain, na iniimbak, doon sa kamalig.

Sinabi niya na ang tabernakulo’y mistula bang tahanan para sa kanya kaysa sa iba pang lugar. Yun ay dako kung saan ang Pagkain ay inimbak.

Doon sa mga pagtitipon na aking pinupuntahan, hindi ninyo ako maririnig na ipinangangaral ang mga Mensaheng ito. Hindi, ipinangako ko sa inyo, na pupunta sa tabernakulong ito. Dito ay kung saan ko ipinangangaral ang aking mga Mensahe. Mayroon pa akong tatlo o apat dito, na ibinigay sa akin ng Panginoon, mayroon akong mga Kasulatan patungkol dito, na hindi ko pangangahasang ipangaral ito saan man kundi dito mismo. Dito kung saan nag-umpisang lumaganap ang Salita ng Dios. At, hanggang sa baguhin ito ng Dios, ako’y mananatili rito at ipangangaral ito mismo rito. Iya’y tama.

Ang propeta ng Panginoon ay nagsalita’t nagsabi na mayroong grupo ng mga tao na naniniwala sa kanya, at mga gutom at nanghahawakan sa bawat salita na kanyang sinalita. Kayo ang grupo na ’yun ng mga tao. Kayo ang kanyang kongregasyon. Kayo ang munti niyang kawan.

Ako’y patuloy na nananalangin at nararamdaman ko na ang Panginoon ay pinangungunahan tayo na sumunod sa Mga Mensahe na Kanyang inutos sa Kanyang propeta na masaganang iimbak sa Kanyang kamalig para itayo ang Kanyang Nobya.

Magpapatuloy tayo sa pagsunod sa Kanyang propeta sa pakikinig natin sa: Ito Ba Ang Tanda Ng Wakas, Ginoo? 62-1230E. Inaanyayahan ko kayo na sumama sa amin sa Linggo ng 10:00 A.M., oras sa Jeffersonville, para pakinggan itong espesyal na inihain at inimbak na Pagkain na magtatayo sa inyo tungo sa pagiging Templo ng Panginoon.

“Hindi na magluluwat ang panahon.” Kung ganoon nga, ihanda natin ang ating mga sarili, mga kaibigan, para katagpuin ang ating Diyos. Napakasagana ng Pagkain ang nakahain ngayon. Ating pakinabangan Ito. Ating pakinabangan Ito ngayon.

Bro. Joseph Branham

Mensahe: 62-1230M Ang Batayan

PDF

BranhamTabernacle.org

Minamahal na Nobya ng Isang Tao na Mensahe,

Isa na namang Makahulogang taon ang lumipas para sa Nobya. Kanyang pinagkaisa tayo mula sa buong palibot ng mundo sa pamamagitan ng nag-iisang bagay na makapagdadala sa Kanyang Nobya sa pagkakaisa, Ang Mensaheng napapanahon, ang mismong Tinig ng Diyos na tinatawag palabas ang Kanyang Nobya.

At ngayon, naniniwala akong Siya’y handa na hagipin ang pangwakas na kasukdulan sa gawi roon, upang magpalitaw ng isang Pananampalataya na aagaw sa Iglesya tungo sa Kaluwalhatian. At Siya’y nakapaloob sa mga Mensahe.

Ang Kapahayagan ng Mensaheng ito ay nakaangkla na ngayon nang malalim sa ating mga puso. Ang mga gawa nati’y eksaktong nakalakip sa Salita. Alam natin na ang ating pagtuturo’y ganap sa Salita, na hindi nagdaragdag ng kahit ano Rito o nag-aalis man ng kahit na ano mula Rito. Para sa atin, wala nang iba’t ang Salita sa teyp.

Inihahanda na Niya tayo para sa pangwakas na kasukdulan sa pamamagitan ng pagbibigay sa atin ng Pananampalataya na kailangan natin para sa Pag-agaw. Ang Pananampalatayang ’yun, ay nasa atin na NGAYON. Ang buhay ni Cristo ay muling pinagbubunga sa halos nagkatawang-tao na paraan, sa atin, gaya noon kay Cristo.

Makikita natin ang Buhay Niya. “Ang mga gawang Aking ginagawa ay gagawin n’yo rin, siya na sumasampalataya.” Hindi ang nagkukunwang sumasampalataya,hindi siya na nag-aakalang siya’y sumasampalataya, kundi, “Siya na sumasampalataya.” “Siya na sumasampalataya sa Akin, ang mga gawang Aking ginagawa ay gagawin din niya.” Bakit? Siya’y naka-angkla na sa gayon ding Bato. Ano nga ba ang Batong iyon? Ang Salita, sa tuwina. Ika’y nakaangkla roon. Ito’y ang iyong Hilagang Bituin kapag ika’y naligaw sa dagat.

Tayo’y nakaangkla nang maigi sa Bato na ’yun. Tiyak tayo Rito. Positibo tayo Rito. Hindi natin tinatanggap ang Salita ng iba, nananatili tayo sa Ganito Ang Sabi Ng Panginoon. Tayo’y nakarating na sa ating Batayang-Ganap.

Tayo’y ganap na napupunuan at kuntento. Wala nang pagbabaka-sakali gaya noon sa panahon ng Mga Hukom, at gaya ng nangyayari sa maraming tao sa panahon ngayon, kung saan ang bawat tao’y gumagawa ng kung anong tama sa kanyang paningin, kung saan ang bawat isa’y may sariling batayang-ganap at ginagawa ang bagay na gusto niyang gawin. Hindi binabago ng Diyos ang Kanyang patakaran, hindi Niya ’yan maaaring gawin at maging Diyos pa rin. Kung ang Diyos ay magsasabi ng anumang bagay o gagawa ng anumang bagay, kinakailangan na gawin Niya ito nang pareho sa bawat pagkakataon.

Ang Diyos sa tuwina’y nagpapadala ng isang propeta para pangunahan ang Kanyang bayan. Ipinadala Niya sa atin ang Kanyang ika-7 anghel na propeta; ang Anak ng Diyos na inihahayag ang Kanyang Sarili sa katawan ng tao, para tawagin palabas at pangunahan ang Kanyang Nobya. Ang Mga Teyp ay ang Tinig ng Diyos sa Kanyang Nobya. IYON ANG ATING BATAYANG-GANAP.

Nagpunta siya roon. Alam Niya. At gusto ko ’yan, ang paraan ng pagdating niya. Nakarating siya sa kaniyang batayan, ang kaniyang posteng pinagtatalian.

Tinatawag ng Diyos ang Kanyang Nobya na maglakip-lakip. Hindi Niya iibahin ang Kanyang programa. Hindi Siya magpapadala ng isang grupo ng kalalakihan para tipunin ang Kanyang Nobya. Ang Kanyang Nobya’y magtitipon-tipon lamang sa palibot ng purong Salita, at ’yun ang Tinig ng Diyos sa Mga Teyp. Ito ang tunay na ministeryo ng Diyos para sa panahon ngayon.

Wala nang mas iinam pang paraan para simulan ang Bagong Taon kaysa sa pagtitipon na magkakasama at makikinig sa ating posteng talian, sa ating Batayang-Ganap, na mangungusap sa atin. Nais kong imbitahan ang bawat isa na halina’t makinig kasama namin nang 10:00 A.M., oras sa Jeffersonville, para pakinggan ang Mensahe: Ang Batayan 62-1230M.

Kung hindi kayo makasama sa amin, hinihikayat ko kayo na pumili ng isang Mensahe para i-play sa inyong mga tahanan, o himukin ang inyong pastor na pumili ng isang Mensahe para kayo rin ay makaupo nang sama-sama, sa ilalim ng pinakadakilang pahid na mayroon, at makinig sa pinagtitibay na Batayang-Ganap ng Nobya.

Bro. Joseph Branham

Querida Turma,

Eu gostaria de vos pregar e ensinar hoje, por meio da minha carta. Revisemos primeiro o que nós aprendemos no Domingo passado.

Como é que vocês apanham uma semente predestinada de Deus? AO APERTAR O PLAY.

O que é que Josué disse aos ministros dele para fazerem? “Vão a Jericó, ministrem ao povo  AO APERTAR O PLAY, e tu e tua casa serão salvos.”

Os mensageiros dele regressaram, e disseram: “Eu obedeci às tuas ordens. E havia lá uma mulher que nós encontrámos, quando nós  tocámos as Fitas.

Nós não temos vergonha. Nós não nos importamos quem A vê. Nós queríamos que todos A vissem e A ouvissem.  Nós A colocámos em nossas casas, em nossas igrejas, em toda parte onde nós vamos, para que toda gente que passa ao lado saiba que nós estamos identificados com nosso Sinal; Jesus Cristo, Sua Palavra, O Espírito Santo, A Mensagem da Hora, As Fitas, A Voz De Deus.

Nós podemos ver que a ira está prestes a passar na terra, e tudo o que não estiver debaixo daquele Sinal, perecerá. Mas quando Ele ver aquele Sinal, Ele passará por cima de nós. O mesmo é a exigência de Deus da hora. A Mensagem do tempo do entardecer é aplicar o Sinal.

Quão parecido Ele nos disse que isso seria, turma?

•  Só para dizer que eu creio Nela… não é suficiente.

•  Caminhar à volta onde Ela está… não é suficiente, isso vos torna pior.

•  Eu não roubo.

•  Eu frequento o Tabernáculo Branham.

•  EU CREIO NA MENSAGEM.

•  EU CREIO EM TODA PALAVRA QUE TU DISSESTE IRMÃO BRANHAM… WOW!!!

Isso é bom, isso só significa que tu és capaz de ler.

Não avancem apenas a esta distância e dizer: “Eu creio na Mensagem.” Que vocês obedeçam o mensageiro. Entrem em Cristo!

Recebam a Mensagem, levem-Na dentro do vosso coração, para que vocês tenham o Sinal, para que a Própria Vida que estava em Cristo esteja dentro de vocês. “Quando eu ver Isto, Eu passarei por cima de vocês.”

O que é que Deus tem estado a dizer à Sua Noiva de Mensagem após Mensagem? AS FITAS, AS FITAS, AS FITAS. É bom pregar a Mensagem e ensinar a Mensagem, mas vocês devem TOCAR A MENSAGEM.

Como é que alguém pode afirmar que ele está apaixonado pela Mensagem e não quer tocar a Mensagem diante das pessoas? Eles não têm a mesma relação de amor que eu tenho com A Mensagem, sendo que eu quero que toda gente se reúna e ouça essa Voz vindicada pela Coluna De Fogo.

Nós temos uma Fé inabalável em Sua Palavra. Nós não somos Eva. Nós não somos incrédulos ou nem nos comprometemos com Satanás. Nós nos agarramos em toda Palavra de Deus que está na Bíblia, e toda Palavra nas Fitas. Porque as Fitas são os Próprios pensamentos de Deus, pronunciados e revelados à Sua Noiva, e nós não precisamos de interpretação. Ela é o único lugar que nós sabemos que nós podemos dizer  AMÉM à toda Palavra.

Esta Mensagem é o pão fresco que desce do Céu, para nossa viagem. Ela é o Pão da Vida, e todos os dias nós recebemos um frescor de Cristo, a partir do Céu, o Espírito Santo, que vem e enche nossas almas.

Nós estamos sentados juntos com um objectivo, a Palavra de Deus, e nós nos alimentamos dessa Palavra. Nós estamos em Bethlehem espiritual de Deus, a comer o Pão espiritual de Deus, e nossas almas estão a pontuar cada Palavra que Ele pregou, com um “Amém!” Nós estamos a desfrutar deste Alimento de anjo Celestial que foi armazenado por nós, para nós banquetearmos.

Venham juntar-se a nós na Sua Mesa e banquetear neste Alimento de anjo Celestial connosco neste Domingo às 10:00 da manhã, no horário de Jeffersonville.

Se vocês aqui, o povo que escuta Fitas, que estão a ouvir as Fitas, eu gostaria que vocês ouvissem essa, do: Porquê é que Jesus teve de vir a Bethlehem. Porquê é que Ele teve que o fazer?

O Pai nos falou mais através do Seu profeta mais uma vez e convidou todos v ocês  Pessoas Que Escutam Fitas para virem ouvir a Mensagem: Porquê A Pequena Bethlehem? do Dia 14 de Dezembro de 1963, de manhã.

Minha pregação e meu ensinamento já acabaram agora, agora vamos  APERTAR O PLAY.

Irmão Joseph Branham