Mensahe: 65-0711 Magmakahiya
Mahal kong Branham Tabernacle,
Tayo’y nagagalak na paunang itinalaga na Niya tayo para tayo’y pumili ng tamang simbahan na paglalagyan natin ng ating mga pamilya.
Kung pipili ako ng isang iglesya, pipiliin ko ang isang tunay, na pundamental, na Buong Ebanghelyong, maka-Bibliang iglesya, kung pipili ako ng isang pagpapasukan sa aking pamilya.
Lubos ang pasasalamat natin na nasasabi natin sa mundo kung sino ang pastor natin, at tayo’y kumikilos na gaya niya.
Kung inyong mamasdan ang pag-uugali ng iglesyang iyan, pagmasdan lang ninyo sandali ang pastor, at kadalasan matutuklasan n’yo na ang iglesyang iyon ay kumikilos na tulad nung pastor.
Lubos ang pasasalamat natin na hindi mahalaga kung nasaan mang dako tayo ng mundo, Siya’y nakikipagtagpo sa atin.
Ipinangako Niyang makikipagtagpo sa kung saan man may dalawa o tatlong nagkakatipon. Tunay nga. Diyan inilalagak ng tunay na mananampalataya ang kanyang mga pag-asa, ay diyan sa Salita ng Diyos na pinagtitibay sa Katotohanan.
Tayo’y lubos na nagagalak na sumasampalataya tayo sa Kanyang propeta, at sa bawat Salita na sinalita.
Kung naniniwala kayong propeta ako ng Diyos, makinig kayo sa sinabi ko sa inyo.
Ano ba ang ipapangaral ng Kanyang propeta?
Sadya ngang eksaktong Mensahe, na tumutugaygay dun sa Salita,
Ano ang dahilan at ipinadala siya?
“Humayo ka’t kunin ang Nobya!” Isa ’yung tungkulin. Yan ang dahilan kung kaya’t narito ako. Yan ang sinisikap kong gampanan, ang tawagin palabas ang Nobya.
Anong mangyayari kung malihis tayo sa ating paghakbang?
At ’yun nga ang dapat kong gawin, panatilihin ang Nobya sa tamang paghakbang.
Ngayon ano ang naghihintay na mayroon ang Ama para sa Kanyang Nobya?
Ako po’y uuwi uli, ipapanauli ko ang aking mga panata uli, at magsisimula uli nang panibago.
Kaya ’yan nga ang pinaplano nating gawin, ’yan ang dahilan at napunta ako rito.
Purihin ang Panginoon, kailan natin sisimulan ang mga gawain ng pagpapanauli?
At pagkatapos, kung loobin ng Panginoon, sa susunod na Linggo ng umaga sisimulan na natin ang gawain. At lahat po kayo’y tumulong sa akin, at manalangin po, dahil narito po talaga sa puso ko na sikaping…Sabi kasi nila, “Buweno, puwede naman tayong magpunta ng Louisville o puwede rin tayong magpunta sa New Albany.” Pero ang pagtitipong ito ay para talaga sa Jeffersonville. Magpupunta’t magpupunta po ako sa Louisville at New Albany, sa alinmang pagkakataon, pero ito po’y para talaga sa Jeffersonville.
Handa na po kami Ama. Ang mga Agila Mo ay handa nang magtipun-tipon at makinig. Anong magaganap sa panahon na ’yan?
“…kailangan ko ng mas dagdag pang pananampalataya.” Yan ang dahilan kung bakit umuwi ako ngayon ang makakuha ng—ng bagong bugso ng pananampalataya.
Purihin ang Panginoon, ’yan din po ang nais namin Ama, isang bagong bugso ng PANANAMPALATAYA. Batid namin na ang pananampalataya ay nanggagaling sa pakikinig, pakikinig ng iyong Salita, at ang Iyong Salita ay nanggagaling sa propeta.
Ang Mensahe na ito, ang Kapangyarihan ng Diyos na Pinaka Makapangyarihan sa lahat, ay lumaganap na sa buong mundo, pero ngayon ang panahon ng pagbubukod ay nangyayari na. Tinatawag na ng Diyos ang isang Nobya, at ang diyablo nama’y isang iglesya ang tinatawag. Tayo’y bahagi ng Mensaheng Ito, Kanyang Salita, Kanyang Nobya!
Kamit natin ang katiyakan at nalalaman natin ang sinasabi natin. Hindi natin ikinahihiya na nananampalataya tayo sa Mensaheng ito at sa Kanyang mensahero, dahil sila’y pareho. Hindi natin ikinahihiya na sabihin: “sinasampalatayanan namin ang bawat Salita”. Hindi natin ikinahihiya na sabihin: “Ipini-play namin ang mga teyp sa aming simbahan.” Hindi natin ikinahihiya na sabihin: “Kami’y Teyp People”.
Mahirap para sa atin na unawain na may mananampalataya, o fivefold na ministro, na nag-aangking naniniwala sa Mensaheng ito, at sinasabi na si Kapatid na Branham ang propeta’t mensahero ng Diyos, at pagkatapos ang paniniwala’t ang sasabihin sa mga tao’y mali at hindi naaayon sa Salita ang i-play ang pinagtibay mismong Tinig ng Diyos sa kanilang simbahan.
Tayo’y magsikap sa kapanahunan, at sa di kapanahunan; sumawata, at sumaway, at…nang may buong pagpapahinuhod at pagtuturo. Sapagka’t darating ang panahon na hindi na nila titiisin ang magaling na aral; kundi ayon sa kanilang sariling mga masasamang pita…ay magsisipagbunton sila sa kanilang sarili ng mga guro, sa pagkakaroon nila ng kati ng tainga; At magsisibaling mula…sa katotohanan,…tungo sa mga katha.
Pagdating sa tunay, na hindi nahaluang Salita ng Diyos, pinatotohanan ng Diyos, ang pinagtibay na Tinig ng Diyos, tila nga kahihiyan Ito sa ibang grupo. Ikinahihiya nila Ito at naniniwala na Ito’y laban-sa-Salita na maging isang Teyp Church.
Pero sa atin, Ito’y realidad. Hindi natin ikinahihiya. Noong tanggapin natin ang kapahayagan na Iyon, may kung anong Bagay na naglumagak sa kalooban natin, at ngayon ay wala nang kung ano pang ibang bagay ang makahahalili sa lugar Nito. Ipinagmamalaki natin na matawag tayong Isa Sa Kanila, Isang Teyp Church, Isang Teyp Group, Teyp People.
Inaanyayahan namin kayo na makinig kasama ang Branham Tabernacle sa pagmi-ministeryong Teyp ng Diyos, Linggo nang 2:00 P.M., oras sa Jeffersonville, habang magtitipon tayo nang may dakilang pananabik; na ipapanauli ang ating mga taimtim na pangako muli, at magsimulang panibago, sa pamamagitan ng pakikinig sa: Magmakahiya 65-0711.
Kapatid na Joseph Branham
San Marcos 8: 34-38