Mensahe: 65-0815 At Hindi Ito Nalalaman
Minamahal na Mga Nagtitipong Agila,
Oh, grabeng sandali, grabeng panahon! Wala nang natitira pa na kailangan gawin. Ang Mga Agila ng Diyos ay nagtitipon sa palibot ng Sariwang Laman. Ang propesiya’y natutupad na. Ni minsan ay hindi Ito pumalya, at hindi Ito papalya, dahil tayo, na itinalaga na noong una para makita Ito, ay nakita Ito.
Mula noong kunin ng Ama ang Kanyang propeta Pauwi, wala ngang tulad nito na ang Kanyang Nobya’y nagkakatipon sa palibot ng Kanyang Tinig gaya ngayon. Pinili Niya ang paraan para ang Kanyang Salita’y dumating, at ’yun ay sa pamamagitan ng Kanyang mga propeta, na pauna nang pinagpasyahan at pauna nang itinalaga. At tayo’y may kapunuan, at kumbinsido, na ito’y si Jesus Cristo na inihahayag ang Kanyang Sarili, ipinakikilala ang Kanyang Sarili sa propesiya.
Kung papaano mismo na Kanyang pinangunahan ang mga anak ni Israel sa ilang, sa kanilang paglalakbay, bilang isang tipo ng bayan na tinawag palabas sa panahon ngayon. Heto Siya, sa pamamagitan ng siyentipikong pananaliksik, mangyari na maging sa siyensya’y ipinagkikilanlan Niya ang Kanyang Sarili. At sa pamamagitan ng Kanyang mismong mga gawa at sa pamamagitan ng Kanyang propesiya mismo, ang mga bagay na iprinopesiya ukol sa Kanya na gawin sa panahon na ito, upang ipaging Siyang siya pa rin kahapon, ngayon, at magpakailanman, ay ganap mismo na pinatotohanan. Hindi ba’t sapat na mismo ’yan para pag-alabin ang mga puso natin sa kalooban natin?
Kagaya ng mga alagad noong panahon na ’yun, tayo’y itinalaga sa Buhay. Ang tanging bagay na kailangan na lang nating gawin ay mapagkilanlan ang Kanyang Tinig. At ang Tinig na iyan ay ang mga kaisipan mismo ng Diyos na nahayag. Sinasampalatayanan natin ang lahat ng Ito. Hindi natin kailangang patunayan ang anumang bagay sa pamamagitan ng siyensiya, o magtanong sa kung sinong Saduceo o Fariseo, o sinuman tungkol Dito. Siya ang nagsabi Nito at sinasampalatayanan natin Ito. Pinakikinggan ng Kanyang mga tupa ang Kanyang Tinig, na nagsasalita sa pamamagitan ng Kanyang propeta.
Ang Mensaheng ito ay ang Tinig ng Diyos na nasa teyp. Ito ang buong Kapahayagan ni Jesus Cristo, ang Luma at Bagong Tipan na pinaglakip. Lahat ng mga lihim ay nahayag. Hindi tayo nagdadagdag o nag-aalis man lang mula Rito. Ginagawa natin mismo ang Kanyang iniutos sa atin na gawin, MANATILI SA SALITA.
Hayan na. Ito ’yung panloob na tao. Ang nasa loob na umaayon sa Salita, nananatiling kasama ng Salita, sa kabila ng lahat.
Siya’y nagpropesiya’t sinabi sa atin kung ano ang mangyayari. Ang buong mundo’y mangangapa sa kabaliwan, at lalala at lalala at lalala, hanggang sa sila’y maging sangkumpol ng mga wala sa katinuan.
Kanyang sinabi na ang oras ay malapit na kung kailan makikita natin ang isang bagay na mangyayari, may bagay na magaganap. At lahat ng Mga Mensaheng ito ay paunang pambungad at naglalatag ng pundasyon para sa isang maikli’t, mabilis na Mensahe na yayanig sa lahat ng mga bansa. Naniniwala ako na nakikita na natin ang mga bagay na ito na nangyayari na mismo ngayon.
At alam ko na, matapos akong lumisan sa mundong ito, ang mga teyp na iyan at ang mga aklat na iyan ay magpapatuloy, at malalaman ng marami sa inyo na mga batang musmos, sa mga darating pang araw, na ito ang ganap na Katotohanan, dahil nagsasalita ako sa Pangalan ng Panginoon.
Tayo nga’y makinig at magmatyag nang maigi sa lahat ng detalye ng mga panaginip na sinabi sa atin ng propeta. Haya’t kung papaano nilang nakita siya na nakatayo sa ibabaw ng isang bato na umabot mula sa silangan patungong kanluran, sa isang patusok na hugis na gaya sa isang piramide. Kung papaanong nakasakay siya sa isang kabayo na wala pa silang nakikitang ganoon sa buong buhay nila; isang magiting na puting kabayo, na may puting buhok na nakalaylay.
Kung papaanong may isang puting ulap na bumaba at kinuha siya at dinala siya palayo. Pagkatapos nang ilang saglit ay iniupo siya sa kabisera ng hapag at siya’y puti na gaya ng niyebe. Nakatayo siya roon at nagsalita na may kapamahalaan. Wala ngang humuhula-hula roon. Bawat isa’y naunawaan mismo ang kanyang sinabi.
“Tatahakin ko ang daang ito nang minsan pa!”
Naniniwala ako na nakikita na natin ’yan na nagaganap na ngayon. Ang Mga Mensaheng ito’y tumatahak muli sa daan nang minsan pa. Ang Diyos ay tumatawag sa Kanyang Mga Agila na maglakip-lakip mula sa buong palibot ng mundo. Sila’y nagkakaisa sa palibot ng Kanyang Salita, Kanyang Tinig, sa Mensaheng Ito.
Ang mundo’y hubad, maralita, aba, bulag, at hindi ito nalalaman. Pero ang Nobya’y nadadamitan ng Salita, maluwalhati sa Espiritu, may kagalakan sa Kanyang Biyaya, at nakikita natin at nalalaman natin kung sino tayo: KANYANG NOBYA.
Kanyang sinabi sa atin na yamang nalalaman niya, wala siyang nakikita na anumang sasagabal, sa panahon na ito, ng Pagparito ng Panginoong Jesus, sa labas ng kahandaan ng Kanyang Iglesya.
Mga Agila, ihanda natin ang ating mga sarili. Inaanyayahan ko kayo na makipagtipon kasama namin sa palibot ng Sariwang Laman sa Linggo ng 2:00 P.M., oras sa Jeffersonville, upang makinig sa Tinig ng Diyos para sa ating panahon na inihahanda tayo para sa nalalapit na Pag-agaw habang pinakikinggan natin ang: 65-0815 At Hindi Ito Nalalaman.
Bro. Joseph Branham
Apocalipsis 3:14-19
Mga Taga-Colosas 1:9-20