MENSAHE: 63-0707M Ang Pagsasakdal
Minamahal na Mga Pinawalang-sala,
Ngayon, doon ay, “kanilang,” hindi ang makasalanan. “Kanilang,” ang tinutukoy nga’y, ang iglesya sa panahon na ’yun, hinanapan nila ng kasiraan ang Taong ’yun na Siyang Salita. Tama ba? Hinanapan nila ng kasiraan ang Tao na Siyang Salita. Ngayon hinahanapan nila ng kasiraan ang Salita na kumikilos sa tao.
Mula sa simula ay tinanggihan Siya ng mundo, tinanggihan Siya, tumanggi na manatili sa Kanyang Salita sa pamamagitan ng pagsunod sa kanilang mga tradisyon, kanilang mga kredo, kanilang mga ideya. Lagi nilang nakaligtaan ang programa ng Diyos; Ang Diyos, bilang isang Tao, na siyang Salita, at ngayon ang Salita na gumagawa sa pamamagitan ng tao.
Ngunit sa ating panahon ay sinabi Niya, “Magkakaroon Ako ng isang maliit na grupo, isang piling kakaunti. Sila ay nasa Akin mula pa sa simula. Tatanggapin nila Ako at sasampalataya sa Aking Salita at sa taong pinili Ko upang ihayag ang Aking Salita. Siya ang magiging Aking Tinig sa kanila.”
“Hindi sila mahihiyang ipahayag ang Aking Tinig. Hindi sila mahihiyang sabihin sa mundo na ako ay naparito muli at ipinakita ang Aking Sarili sa pamamagitan ng laman ng tao gaya ng sinabi Ko na gagawin Ko. Sa pagkakataong ito ay hindi nila sasambahin ang tao, ngunit sasambahin nila Ako, ang Salita, na magsasalita sa pamamagitan ng tao. Iibigin nila Ako at ipahahayag Ako sa bawat himaymay ng kanilang pagkatao.”
“Kaya, ibinigay Ko sa kanila ang lahat ng kailangan nila upang maging Aking Nobya. Pinatibay Ko sila ng Aking Salita; sapagkat sila AY AKING SALITA na nagkatawang-tao. Kung kailangan nila ng kagalingan, sinasalita nila ang Aking Salita. Kung mayroon silang anumang hadlang na humahadlang sa kanila, sinasalita nila ang Aking Salita. Kung mayroon silang anak na naanod, sinasalita nila ang Aking Salita.
“Kilala nila kung sino sila, dahil inihayag Ko ang Aking Sarili sa kanila. Nanatili silang tapat at tapat sa Aking Salita at nagkakaisa sa paligid ng Aking Tinig. Sapagkat kilala nila ang Aking Tinig, ang Aking Salita, ang Aking Banal na Espiritu. Alam nila, kung nasaan ang Salita, ang mga Agila ay nagsama-sama.”
Habang ang Kanyang propeta ay nagsasalita ng Kanyang Salita at nagsasakdal sa henerasyong ito para sa ikalawang pagpapako sa krus ni Jesus-Kristo at ipinapahayag na sila ay napahamak, ang Nobya ay magsasaya. Sapagkat alam nating TAYO ANG Kanyang Nobya na tumanggap at tumanggap ng Kanyang Salita. Sumisigaw kami mula sa kaibuturan ng aming puso at sinasabi:
Ako’y sa Iyo, Panginoon. Inilalapag ko ang aking sarili sa altar na ito, na inilaan mismo sa abot ng nalalaman ko kung paano. Iwaglit Mo sa akin ang sanlibutan, Panginoon. Iwaglit ang mga bagay mula sa akin na mga lumilipas; ipagkaloob sa akin ang mga bagay na di lumilipas, ang Salita ng Diyos. Nawa’y maipamuhay ko ang Salita na ’yun nang maigi, hanggang sa ang Salita’y pumisan sa akin, at ako sa Salita. Iyo pong ipagkaloob ito, Panginoon. Nawa’y hindi ako tumalikod mula Rito.
May buhay, at may kamatayan. May tamang daan, at may maling paraan. May katotohanan, at may kasinungalingan. Ang Mensaheng ito, ang Tinig na ito, ay ang perpektong inilaan na paraan ng Diyos para sa ngayon. Halina’t samahan ang isang bahagi ng makapangyarihang Nobya ng Diyos habang tayo ay nagtitipon sa paligid ng Kanyang inihayag na Salita at pinakikinggan ang Mensahe: Ang Pagsasakdal 63-0707M.
Bro. Joseph Branham